In het kort:
De huidige aanpak van verkeersveiligheid lijdt onder de 'airplane fallacy', waarbij we ons te veel richten op de zichtbare slachtoffers en niet op de werkelijke oorzaken.
- Statistieken tonen aan dat de meeste dodelijke fietsongelukken gebeuren door botsingen met gemotoriseerde voertuigen.
- De focus op bescherming van fietsers leidt af van de werkelijke problemen en kan zelfs negatieve effecten hebben.
- Een effectievere aanpak zou zich richten op het verminderen van het aantal auto's en hun impact.
Het grote plaatje:
Door de focus te verleggen van slachtofferbescherming naar het aanpakken van de bron van gevaar, kunnen we verkeersveiligheid effectiever verbeteren.
- Maatregelen zoals het verminderen van het aantal, de grootte en de snelheid van auto's kunnen helpen.
- Strenger optreden tegen afleiding in het verkeer en het creëren van autovrije zones rond scholen zijn mogelijke oplossingen.
- Het is cruciaal om de positieve aspecten van de Nederlandse fietscultuur te behouden en barrières voor fietsen te vermijden.
De onderste regel:
Door de oorzaken van verkeersonveiligheid aan te pakken in plaats van alleen de gevolgen, kunnen we effectiever werken aan veiligere straten voor iedereen.