In het kort:

De nieuwe ballad ontstond spontaan uit persoonlijke gedachten over hun veranderde leven sinds de diagnose uitgezaaide longkanker.

• "Soms mis ik wie we vroeger konden zijn" was de eerste zin die ze opschreven, waaruit het complete lied volgde
• Het nummer ging donderdag in première op Nederlandse en Belgische radiostations
• Suzan is zwanger van hun zoon, die eind dit jaar wordt verwacht

Het grote plaatje:

De door gitaar en piano gedreven ballad toont zowel hoop als kwetsbaarheid in hun nieuwe realiteit.

Freek opent met "En ineens moest ik blijven staan, ik heb meteen m'n jas maar uitgedaan", terwijl Suzan belooft dichtbij te blijven. In het refrein erkennen ze dat niemand weet waar ze heen moeten, maar dat ze het leven blijven vieren. Suzan zingt openhartig over haar angsten: "Soms ben ik bang en hou jij me vast en dan is alles even hoe het was."

Wat volgt:

Donderdag verschijnen ze voor het eerst sinds mei in Eva Jinek's talkshow voor een interview. Volgend jaar mei staan vijf concerten gepland in het GelreDome, na hun zomerse festivaloptredens.