In het kort:

De uitvoering van de spreidingswet voor asielopvang verloopt moeizaam, met grote verschillen tussen gemeenten en regio's.

• Van de benodigde 101.500 plekken zijn er slechts 73.000 beschikbaar
• Slechts 55.000 plekken voldoen aan de permanente opvangeisen
• Twee derde van de gemeenten haalt de wettelijke taak niet

Het grote plaatje:

Gemeenten worstelen met verschillende obstakels bij het realiseren van opvanglocaties.

• Ruimtegebrek en woningnood maken het vinden van geschikte locaties lastig
• Politieke onzekerheid over het voortbestaan van de wet vermindert draagvlak
• Noordelijke provincies vangen traditioneel meer asielzoekers op dan Utrecht en Zuid-Holland

De onderste regel:

Ondanks de tegenvallende cijfers zijn COA, provincies en gemeenten voorstander van het behoud van de spreidingswet. De wet zorgt ervoor dat meer gemeenten dan ooit concrete plannen maken voor asielopvang, al zijn dit voornamelijk duurdere noodopvanglocaties.