In het kort:

Het werkelijke aantal racistische incidenten in het amateurvoetbal ligt veel hoger dan officiële cijfers suggereren.

• Enkele spelers waren wekelijks slachtoffer van racisme, meerdere keren per wedstrijd
• Meisjesteam Elinkwijk uit Utrecht kreeg de meeste negatieve ervaringen, vooral vanwege hoofddoekjes
• Moeders werden bekogeld met plastic flesjes en een speelster werd aan haar hoofddoek getrokken
• Tegenspelers en toeschouwers waren hoofdverantwoordelijk voor de incidenten

Achter de schermen:

Slachtoffers melden racisme vrijwel nooit bij clubbesturen of de KNVB uit vrees voor escalatie.

"Je komt niet op het idee", zegt een speler van Alexandria '66. "Je wil zo snel mogelijk vergeten wat er is gezegd." Een 18-jarige voetbalster van Elinkwijk legt uit: "Als je er werk van gaat maken, wordt het er niet beter op. Je geeft alleen maar voeding aan het vooroordeel dat Turken en Marokkanen een 'agressief volk' zouden zijn."

Het grote plaatje:

De KNVB erkent het probleem van ondermelding en lanceerde campagne 'Discriminatie=Kansloos' plus een speciale meld-app. Bestuurders ontdekken racistische ervaringen vaak pas wanneer spelers moeten uitleggen waarom ze boos werden na een rode kaart.