In het kort:

De Nederlandse methode voor waterbescherming faalt tijdens droogteperiodes, waardoor illegale lozingen meer schade aanrichten dan verwacht.

• Het huidige systeem vereist dat lozingen slechts 90 procent van het jaar aan milieueisen voldoen, maar droge periodes duren in praktijk veel langer dan de theoretische 10 procent
• In augustus moest Waterleiding Maatschappij Limburg de waterinname stoppen na een lozing van bestrijdingsmiddel propamocarb bij Luik
• Een ontwerpvergunning voor PFAS-lozing via het riool in Weert bedreigt het Nederlandse deel van de Maas

Het grote plaatje:

Maarten van der Ploeg van RIWA-Maas benadrukt dat lage rivierafvoeren door klimaatverandering vaker en langduriger zullen voorkomen. "Juist dan is extra bescherming nodig", stelt hij. Van bedrijven die afvalstoffen via riolering lozen is in Nederland weinig tot niets bekend.

Wat volgt:

RIWA wil dat snel in kaart wordt gebracht welke stoffen bedrijven lozen in het Maas-stroomgebied. De drinkwaterbedrijven pleiten voor verscherpte bescherming van rivierwater om toekomstige problemen met de drinkwatervoorziening te voorkomen.