In het kort:

De dertigste klimaattop leverde een compromis op dat niemand echt tevreden stelt en kostbare tijd verspilt in de strijd tegen klimaatverandering.

• Europa's eis voor een bindend afbouwplan van olie, kolen en gas haalde het niet, ondanks steun van Colombia en eilandstaten
• Wel kwam er een toezegging voor verdrievoudiging van adaptatiegeld, maar zonder concrete bedragen of tijdslijnen
• Ook bindende afspraken over ontbossing ontbraken, ondanks dat gastland Brazilië dit als prioriteit had gesteld

De andere kant:

Klimaatwetenschappers zijn verdeeld over de waarde van dit akkoord in de huidige geopolitieke context.

Detlef van Vuuren van het PBL noemt het resultaat teleurstellend: "Zonder afspraken over fossiele brandstoffen kom je nergens." Hij benadrukt dat hernieuwbare energie het terugdringen van uitstoot makkelijker maakt dan ooit, maar het tempo veel te laag ligt. Heleen de Coninck ziet het akkoord juist als "het hoogst haalbare in deze tijdsgeest", verwijzend naar wereldwijde spanningen en Trumps anti-klimaatbeleid. Eurocommissaris Wopke Hoekstra reageerde teleurgesteld maar noemde het alsnog een "stap in de juiste richting."