In het kort:

De stijgende energiearmoede wordt veroorzaakt door politieke keuzes, niet door slecht geïsoleerde huizen.

• Oudere huizen waren geen probleem toen mensen zuinig omgingen met energie door selectief te stoken
• Energieprijzen stegen explosief door stapeling van belastingen op belastingen
• Zelfs zuinige huishoudens kwamen in financiële problemen door de prijsstijgingen

Het grote plaatje:

Verduurzamingssubsidies bereiken niet de mensen die ze het hardst nodig hebben. Huishoudens die hun energierekening niet kunnen betalen, hebben geen geld voor eigen bijdragen aan isolatie of andere maatregelen. Deze subsidies worden vooral benut door welgestelde huishoudens die al over financiële middelen beschikken.

De onderste regel:

Het opblijven drijven van energieprijzen om mensen te dwingen tot verduurzaming is onethisch tegenover armere huishoudens. Veel mensen zitten hierdoor opnieuw in de kou, terwijl het echte probleem ligt bij de politieke keuze om energie kunstmatig duur te maken door belastingen.